Anlarsın

Yanarım aşk eceliyle Dön derdin beni deliye Dönüp baktıkça geriye Vakti gelince anlarsın Beni bu yaşımda yıktın Yerden yere vurup attın Her fikrime karşı çıktın Vakti gelince anlarsın Yaptığını bilmeyesin ALLAHIM pişman eylesin Hüsran olsun tüm hevesin Vakti gelince anlarsın Göreceğiz neler olur Eden ALLAHIN dan bulur Doğruyu da MEVLA korur Vakti gelince anlarsın Anlayacaksın insanım Zavallı bir garibanım Aptallığına yanarım Vakti gelince anlarsın Sözde huzuru da buldun Yamyamın yosması oldun Bilirim hayaller kurdun Vakti gelince anlarsın Tamam beni beğenmedin Sende insansın demedin Bak yinede sepetledin Vakti gelince anlarsın Kaderdeki gelir başa Karşı değiliz biz haşa Dünya cennet oldu yaşa Vakti gelince anlarsın Ettiğin yanına kalmaz Fırtınada yağmur yağmaz Seni sağlam biri sarmaz Vakti gelince anlarsın Eller açılır havaya Yalvarılır ha Mevla ya Hatalı çıkar ortaya Vakti gelince anlarsın